NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مَخْلَدُ
بْنُ خَالِدٍ
وَسَلَمَةُ
يَعْنِي
ابْنَ
شَبِيبٍ
قَالَا
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الرَّزَّاقِ
أَخْبَرَنَا
مَعْمَرٌ عَنْ
عُثْمَانَ
بْنِ أَبِي
سُلَيْمَانَ
عَنْ رَجُلٍ
مِنْ ثَقِيفٍ
عَنْ
عُرْوَةَ
بْنِ الزُّبَيْرِ
يَرْفَعُ
الْحَدِيثَ
إِلَى النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
نَحْوَهُ
Bir önceki (5239.) hadisin
(senedi) Hz. Nebi'e kadar ulaştırıldığı gibi Urve b. ez-Zübeyr de bu hadisi(n
senedini) Nebi (s.a.v.)'e kadar ulaştırmıştır.
İzah:
Bu hadis-i şerifle
ilgili açıklama bir önceki hadisi
şerifin senedinde geçmiştir.
Ancak burada şunları da
ilave etmek isteriz. Her ne kadar metinde bu hadisin senedinin Hz. Nebi'e kadar
ulaşan merfu bir hadis olduğu ifade ediliyorsa da Hafız Münzirî bu hadisin
mürsel olduğunu söylemiştir. Beyhakî de bu görüşü tercih etmiştir.